Αλγόριθμοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Tkirzoglou (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Tkirzoglou (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 44:
Ένας κλάδος αυτής της μελέτης είναι η διατύπωση μιας αυστηρής και αφηρημένης θεωρίας
της πολυπλοκότητας των υπολογιστέων συναρτήσεων. (Γιατί η επίλυση ενός προβλήματος
ισοδυναμεί με τον υπολογισμό μιας συνάρτησης που παράγει συγκεκριμένες εξόδους
για συγκεκριμένες εισόδους). Διατυπώθηκαν έτσι αυστηρά και γενικά αξιώματα για τη μέτρηση
μέτρηση της πολυπλοκότητας, προσμετρώντας τη μνήμη (σε bits) και τον αριθμό των εντολών που
εντολών που πρέπει να εκτελεστούν από ένα πρόγραμμα. Χρησιμοποιώντας αυτά τα αξιώματα, μπορεί κανείς
μπορεί κανείς να αναδείξει την ύπαρξη τυχαίων πολύπλοκων προβλημάτων καθώς και προβλημάτων για τα
προβλημάτων για τα οποία δεν μπορεί να γραφτεί "καλό" πρόγραμμα.
 
 
Συνήθως ασχολούμαστε με προβλήματα με υπολογίσιμη πολυπλοκότητα. Δηλαδή με προβλήματα
για τα οποία οι απαιτήσεις σε χρόνο και μνήμη δεν είναι απαγορευτικές και αναπτύσουμε αλγορίθμους για να λύσουμε τα προβλήματα αυτά. Συνήθη ερωτήματα που τίθενται στη
μελέτη και την ανάλυση των αλγορίθμων είναι :
 
 
Γραμμή 60 ⟶ 63 :
 
 
γ) Ποια κριτήρια χρησιμοποιούνται στην επιλογή του καταλληλότερου
αλγόριθμου για μια συγκεκριμένη εφαρμογή;
 
 
Γραμμή 66 ⟶ 70 :
 
 
ε) Πόσο χρήσιμα είναι πρακτικά τα θεωρητικά αποτελέσματα και οι αυστηροί
ορισμοί;
</nowiki></pre></td></tr>