Αλγόριθμοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Divineale (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +{Επιμέλεια}, δεν υπογράφουμε τα άρθρα, γι αυτό υπάρχει το Ιστορικό
Tkirzoglou (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 143:
 
 
Ο ορισμός των θέσεων μνήμης που χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα, όπως και ο
Ο ορισμός των θέσεων μνήμης που χρησιμοποιεί ένα πρόγραμμα, όπως και ο αριθμός των δευτερολέπτων που απαιτούνται, εξαρτάται από την υλοποίηση που επιλέγουμε. Παρόλο αυτά μπορούμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα, εξετάζοντας έναν αλγόριθμο. Ένα πρόγραμμα χρειάζεται μνήμη για τις εντολές, τις σταθερές και τις μεταβλητές και τα δεδομένα. Χρειάζεται επιπλέον χώρο για την επεξεργασία των δεδομένων, και για την αποθήκευση των ενδιάμεσων αποτελεσμάτων. Τα δεδομένα εισόδου μπορούν να παρασταθούν με διάφορες μορφές που έχουν διαφορετικές απιτήσεις σε μνήμη. Αν έχουν μια φυσική μορφή - όπως ένα αρραυ αριθμών ή έναν πίνακα - τότε αναλύουμε και τον επιπλέον χώρο που χρησιμοποιείται, εκτός από το πρόγραμμα και την είσοδό του. Αν η επιπλέον μνήμη είναι σταθερή ως προς το μέγεθος της εισόδου, τότε λέμε ότι ο αλγόριθμος δουλεύει in place. Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως σε αλγόριθμους διάταξης. Αν η είσοδος μπορεί να παρασταθεί με διάφορους τρόπους (πχ γράφους) τότε, φυσικά, θα υπολογίσουμε τη μνήμη για την ίδια την είσοδο καθώς και την επιπλέον μνήμη. Γενικά, θα αναφερόμαστε σε ποσότητα μνήμης χωρίς να προσδιορίζουμε ακριβώς τα KB. Πρέπει να θεωρούμε τη θέση μνήμης αρκετά μεγάλη για να χωρέσει έναν αριθμό. Αν το μέγεθος της μνήμης εξαρτάται από τη συγκεκριμένη είσοδο, μπορεί να γίνει η ανάλυση χειρότερης περίπτωσης (worst- case) και μέσης περίπτωσης (average - case).
αριθμός των δευτερολέπτων που απαιτούνται, εξαρτάται από την υλοποίηση που
επιλέγουμε. Παρόλο αυτά μπορούμε να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα, εξετάζοντας
έναν αλγόριθμο. Ένα πρόγραμμα χρειάζεται μνήμη για τις εντολές, τις σταθερές
και τις μεταβλητές και τα δεδομένα. Χρειάζεται επιπλέον χώρο για την επεξεργασία
των δεδομένων, και για την αποθήκευση των ενδιάμεσων αποτελεσμάτων. Τα δεδομένα
εισόδου μπορούν να παρασταθούν με διάφορες μορφές που έχουν διαφορετικές
απιτήσεις σε μνήμη. Αν έχουν μια φυσική μορφή - όπως ένα αρραυ αριθμών ή έναν
πίνακα - τότε αναλύουμε και τον επιπλέον χώρο που χρησιμοποιείται, εκτός από
το πρόγραμμα και την είσοδό του. Αν η επιπλέον μνήμη είναι σταθερή ως προς το
μέγεθος της εισόδου, τότε λέμε ότι ο αλγόριθμος δουλεύει in place. Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται κυρίως σε αλγόριθμους διάταξης. Αν η είσοδος μπορεί να παρασταθεί
με διάφορους τρόπους (πχ γράφους) τότε, φυσικά, θα υπολογίσουμε τη μνήμη για την
ίδια την είσοδο καθώς και την επιπλέον μνήμη. Γενικά, θα αναφερόμαστε σε ποσότητα
μνήμης χωρίς να προσδιορίζουμε ακριβώς τα KB. Πρέπει να θεωρούμε τη θέση μνήμης
αρκετά μεγάλη για να χωρέσει έναν αριθμό. Αν το μέγεθος της μνήμης εξαρτάται από
τη συγκεκριμένη είσοδο, μπορεί να γίνει η ανάλυση χειρότερης περίπτωσης (worst-
case) και μέσης περίπτωσης (average - case).
 
</nowiki></pre></td></tr>