Ευκτική

Η ευκτική είναι μία έγκλιση των Αρχαίων Ελληνικών, όπως η οριστική, η υποτακτική κλπ. Η ευκτική δεν απαντά στα Νέα Ελληνικά. Μπορεί να δηλώνει ευχή ή κάτι το δυνατό (αυτό που μπορεί να συμβεί) στο παρόν ή στο μέλλον.Η ευκτική κατά την Ελληνιστική εποχή αντικαταστάθηκε από άλλες εγκλίσεις. Η ευκτική ξεχωρίζει από το χαρακτηριστικό "οι" στις καταλήξεις της.

Η ευχετική ευκτική

Η ευχετική ευκτική δηλώνει μία ευχή ή μία κατάρα που είναι δυνατόν να πραγματοποιηθεί. Αναφέρεται στο παρόν και στο μέλλον. Επίσης, δέχεται άρνηση μή. Συνήθως χρησιμοποιεί τα ευχετικά μόρια εἴθε, εἰ γάρ. Μεταφράζεται με το "μακάρι να" + υποτακτική.

• Ὦ παῖ, γένοιο πατρός ευτυχέστερος. (=Μακάρι να γίνεις ευτυχέστερος απ' τον πατέρα σου).
• Εἴθε φίλος ἡμῖν γένοιο. (=Μακάρι να γίνεις φίλος μας).
• Μή γένοιτο.

Η δυνητική ευκτική

Η δυνητική ευκτική συντάσσεται με όλους τους χρόνους, εκτός από τον μέλλοντα, με το δυνητικό μόριο ἄν. Δέχεται άρνηση οὐ. Μεταφράζεται με τα "είναι δυνατόν να", "μπορεί να", "θα" + παρατατικό.

• Τίνι ἂν πόλις ἀρέσκοι ἄνευ νόμων;
• Πῶς γὰρ ἂν δυναίμην, ἐὰν μή τις ὁδηγήσῃ με;
• Βουλοίμεθα ἂν τὴν βασιλέως χώραν κακῶς ποιεῖν.
• Οὐκ ἂν ἐθέλοιμεν αὐτόν ἀποκτεῖναι.

Βιβλιογραφία

• Το Συντακτικό της Καινής Διαθήκης, Πέτρου Κ. Βλαχάκου
• Συντακτικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας Α', Β',Γ' Γυμνασίου, Μπίλλα Πολυξένη
• Μεθοδικός Οδηγός Αρχαίων Ελληνικών, (γεν. επιμέλεια) Κων. Π. Δεμερτζή